Warsztaty Terapii Zajęciowej WZT

Strona główna
Warsztaty Terapii Zajęciowej WZT

Warsztat terapii zajęciowej realizuje zadania w zakresie rehabilitacji społecznej i zawodowej zmierzającej do ogólnego rozwoju i poprawy sprawności każdego uczestnika, niezbędnego do możliwie niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia w środowisku. Realizacja tych zadań odbywa się poprzez:

  • Ogólne usprawnienie
  • Rozwijanie umiejętności wykonywania czynności życia codziennego oraz zaradności osobistej
  • Przygotowanie do życia w środowisku społecznym między innymi przez rozwój umiejętności planowania i komunikowania się, dokonywania wyborów, decydowania o swoich sprawach oraz innych umiejętności niezbędnych w niezależnym życiu, a także poprawę kondycji psychicznej
  • Rozwijanie umiejętności przy zastosowaniu różnych technik terapii zajęciowej
  • Rozwijanie psychofizycznych sprawności niezbędnych w pracy
  • Rozwijanie podstawowych oraz specjalistycznych umiejętności zawodowych, umożliwiających podjęcie pracy w zakładzie aktywizacji zawodowej lub innej pracy zawodowej / szkolenia zawodowego
20190121_091549_HDR
demo-attachment-605-blue-shape-2

Podopieczni w ramach rehabilitacji zawodowej i społecznej uczestniczą w licznych projektach, tj.

  • 1Projekt „Woda sposobem na pokonanie barier”
  • 2Turmageddon
  • 3Spartakiada
  • 4"Talent show"
  • 5Festiwal twórczości teatralnej
  • 6Wycieczka do Warszawy, Torunia, Ciechocinka
  • 7Trening ekonomiczny
  • 8Wspólna integracja poprzez wyjście do kina

1

Projekt „Woda sposobem na pokonanie barier”

2

Turmageddon

3

Spartakiada

4

„Talent show”

5

Festiwal twórczości teatralnej

6

Wycieczka do Warszawy, Torunia, Ciechocinka

7

Trening ekonomiczny

8

Wspólna integracja poprzez wyjście do kina

Nazwa warsztaty terapii zajęciowej pojawiła się po raz pierwszy w oficjalnych dokumentach w Polsce piętnaście lat temu. Wówczas to ustawa o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych z dnia 9 maja 1991roku powołała placówki całkowicie finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, które miały zapewnić dorosłym osobom (powyżej 16 roku życia) głębiej niepełnosprawnym – możliwość rehabilitacji społecznej i zawodowej. Osoby te bowiem po zakończeniu edukacji lub często bez żadnej edukacji (nagminnie zwalniano takie dzieci z obowiązku szkolnego) otrzymywały orzeczenie o całkowitej niezdolności do podjęcia pracy. Były w ten sposób skazywane na bezczynność i życie w izolacji.